Na mocy podpisanego w 1922 roku z Wielką Brytanią „Traktatu” powstało Wolne Państwo Irlandzkie. Państwo to nie miało dostępu to portów morskich kontrolowanych przez Wielką Brytanię były to tzw. porty traktatowe. Wolne Państwo Irlandzkie mogło jedynie utworzyć flotę nieuzbrojonych statków dla ochrony stref połowu.
W rezultacie w pierwszych latach nowo powstałego państwa zainteresowanie flotą było niewielkie. Uległo to zmianie w 1938 roku kiedy kontrola nad portami i wodami terytorialnymi została oddana w ręce irlandzkie.
W przededniu II wojny światowej Irlandia była bez floty zarówno w sensie wyposażenia jak i organizacji.
We wrześniu 1939 roku utworzono Marine and Coastwatching Service na wyposażenie, którego zakupiono do Wielkiej Brytanii sześć łodzi torpedowych.
Bazą dla nich stała się dawna baza floty brytyjskiej w Irlandii na wyspie Haulbowline, w 1941 roku stacjonowało już w niej 10 jednostek, a personel liczył około 300 osób. Ich głównym zadaniem była ochrona wód terytorialnych, strefy połowu, kontrola statków handlowych oraz zaminowanie portów w Cork i Waterford.
Po zakończeniu wojny Marine and Coastwatching Service został zlikwidowany. Podjęta została wtedy decyzja o stworzeniu struktury wojskowej wchodzących bezpośrednio w skład Irish Defence Forces.
We wrześniu 1946 roku powstał Irish Naval Service.
Podstawą wyposażenia floty irlandzkiej stały się zakupione od Brytyjczyków korwety. Zastąpiły je zakupione w 1970 roku jednostki typu Coastal Minesweepers.
Okres 1972-1989 to czas rozwoju Irish Naval Service zarówno pod kątem rekrutacji jak i wyposażenia. W ciągu ostatnich 10 lat większość okrętów INS zostało wymienionych na nowe jednostki.
Flota podtrzymuje tradycję nazywania swoich okrętów imionami słynnych kobiet z mitologii irlandzkiej i celtyckiej oraz słynnych irlandzkich pisarzy, sławiąc Irlandię na świecie.
- L.É. RÓISÍN P 51
- L.É. NIAMH P 52
- L.É SAMUEL BECKETT P61
- L.É JAMES JOYCE P62
- LÉ WILLIAM BUTLER YEATS P63
- LÉ GEORGE BERNARD SHAW P64
Skrót L.É. przed nazwą okrętu oznacza Long Éreannach czyli Irlandzki Okręt.
Głównym zadaniem Irish Naval Service jest nadal ochrona stref połowu, wód terytorialnych Republiki Irlandii, ale także walka z przemytem narkotyków. Przepisy legislacyjne dały flocie prawo do zatrzymania osób i jednostek podejrzanych o przemyt.
Flota zapewnia również aprowizację i wsparcie dla armii biorącej udział w misjach pokojowych ONZ.
W roku 1999 flota wzbogaciła się o okręt L.É. Róisín a w 2001 L.É. Niamh.
To właśnie ten ostatni okręt jako pierwszy z irlandzkiej floty wybrał się w cztero miesięczny rejs na wschód docierając do Hong Kongu, Shangaju, Tokio, po drodze dowożąc zaopatrzenie dla irlandzkich żołnierzy służących w ramach misji ONZ w Erytrei.
W październiku 2003 roku L.É. Niamh przeprowadzała rekonesans przed wysłaniem irlandzkich oddziałów na misję do Libanu. W ostatnich 10 latach do służby weszły cztery nowe okręty noszące nazwy pisarzy irlandzkich.
Obecna flota składa się z czterech morskich okrętów patrolowych (OPV) i dwóch dużych okrętów patrolowych (LPV). Każdy okręt wyposażony jest w najnowocześniejsze maszyny, uzbrojenie, systemy łączności i nawigacji. Flota zostanie wkrótce powiększona o dwa przybrzeżne okręty patrolowe (IPV), które wprowadzą nowe możliwości w zakresie walki elektronicznej i gromadzenia danych wywiadowczych.
(Tekst i zdjęcia w oparciu o: www.military.ie/en/who-we-are/naval-service/)
